Αν και λένε ότι οι προβλέψεις είναι αχάριστο πράγμα θα τολμήσω να κάνω μία. Όταν βλέπεις κάτι που μοιάζει με λουκάνικο, μυρίζει λουκάνικο και έχει γεύση λουκάνικου τότε το πιθανότερο είναι να πρόκειται για λουκάνικο. Το ίδιο ισχύει και για κουράδα αν και θα σας συνιστούσα μετά την οπτική αναγνώριση να μην προχωρήσετε στα επόμενα στάδια της εξέτασης. Το ίδιο ισχύει και για τους ηλίθιους.
Ορισμένοι φίλοι μου υπερασπίστηκαν τον Τραμπ στα “ξεκινήματά” του και προσπάθησαν με διάφορους τρόπους να ερμηνεύσουν, πρώτα τις παράλογες κινήσεις του και στη συνέχεια, την αναίρεση αυτών των κινήσεων. Μέχρι στιγμής οι περισσότερες από αυτές τις κινήσεις δείχνουν απόλυτη ασχετοσύνη ή ενσυνείδητη προδοσία. Ακόμα και οι “κουβέντες” που λέει ο Τραμπ -τις οποίες ορισμένοι δικαιολογούν ως τακτική εκφοβισμού ή κάτι άλλο- δείχνουν έναν ανήθικο άνθρωπο, άσχετο με το αντικείμενο που έχει αναλάβει.
Δεν έχω μελετήσει την επιχειρηματική πορεία του Αμερικανού προέδρου αλλά είμαι πεπεισμένος ότι δεν επρόκειτο για καμία επιχειρηματική ιδιοφυΐα αλλά μάλλον για έναν φαντασμένο μπλοφαδόρο που ανέβηκε με τις πλάτες άλλων. Τον άρχοντα της μπαρμπουτιέρας. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μου. Όλος ο κόσμος βλέπει με τα μάτια του τις καταστροφικές ανοησίες που κάνει ο Τραμπ. Οι περισσότεροι δεν μπορούν να τις χαρακτηρίσουν ανοιχτά ως τέτοιες καθώς παρά το γεγονός ότι ο “βασιλιάς είναι γυμνός” παραμένει “βασιλιάς”. Οι πολιτικοί ηγέτες έχουν αποδεχθεί την κατάσταση και προσπαθούν άλλοι να κάνουν διαχείριση κρίσης και άλλοι -όπως ο Βλαδίμηρος ο Παιδοκτόνος- να εκμεταλλευτούν την καταστροφή που φέρνει ο Τραμπ στις ΗΠΑ και στη δύση συνολικά.
Προβλέπω την πορεία του Τραμπ να είναι σύντομη, εντυπωσιακή και δραματική. Ο Τραμπ είναι δραματικός χαρακτήρας. Είναι ένας δυστυχισμένος άνθρωπος, τόσο δυστυχισμένος όσο μόνο ένας ηλίθιος μπορεί να είναι. Και το τέλος του δεν μπορεί παρά να είναι δραματικό. Γιατί μην ξεχνάμε ότι στην εποχή μας ο Θεός δεν είναι αρχιτέκτονας – είναι σκηνοθέτης.
Κ.Ον.
